Η απάτη της "Πράσινης Ανάπτυξης" και η χρεοκοπία της Χώρας!

Την υπόθεση αρχικά την είχε περιγράψει στο Ολυμπία gr.  ο Δρ. Ηλίας Καλλιώρας στο άρθρο του: Cds, Κερδοσκόποι και διεθνείς αγορές. Όπου έγραφε χαρακτηριστικά: "Στην Ελλάδα ειδικότερα, το καλοκαίρι του 2009, κάποια κρατική ελληνική τράπεζα εξέδωσε cds (ασφαλίστρων κινδύνου), αξίας περίπου 1 δισ. ευρώ. Δηλαδή, το εν λόγω πιστωτικό ίδρυμα έπαιξε «μη χρεοκοπία» (“long”) της Ελλάδας. Ο τότε αγοραστής των εν λόγω cds  έπαιξε αντίστοιχα «χρεοκοπία» της χώρας μας (‘short”), σε τιμή γύρω από τις 130-140 μονάδες βάσης. Μετά από εκείνη την σχετικά μη «πονηρή» περίοδο έκδοσης των εν λόγω cds , από την εν λόγω πολύ μεγάλη κρατική τράπεζα, η νέα της διοίκηση, που προέκυψε μετά από τις εκλογές του 2009, πούλησε ξαφνικά (με κέρδος, ή όχι, δεν έχει σημασία) αυτά τα ασφάλιστρα κινδύνου! Γιατί; Εκείνη την περίοδο, η συγκεκριμένη έκδοση-θέση της εν λόγω τράπεζας αντιπροσώπευε περίπου το 12% της αντίστοιχης παγκόσμιας αγοράς cds , για το συνολικό ελληνικό χρέος (της τάξης τότε των 8 δισ. ευρώ). Ποιος πούλησε στους «κερδοσκόπους-βαρβάρους» τα εν λόγω cds , ή τα όπλα μαζικής καταστροφής της ελληνικής οικονομίας; Ποιος έλληνας-ανθέλληνας έδωσε «διηπειρωτικούς πυραύλους» στα χέρια των αδίστακτων επενδυτών-κερδοσκόπων; Η ιστορία θα γράψει λίγες μαύρες σελίδες για αυτή την ντροπή!" 

Σήμερα στην βουλή μάθαμε και το όνομα της τράπεζας. Ο βουλευτής της ΝΔ, κ. Πάνος Καμμένος, κατήγγειλε: «Έγινε μία αγοραπωλησία cds (ασφαλίστρων κινδύνου) στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (ΤΤ) μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 2009, από την οποία το ΤΤ έβγαλε 40 εκατ., ενώ θα μπορούσε να έχει βγάλει περισσότερα». Μέρος των κερδών, σύμφωνα πάντα με τον κ. Καμμένο, πήγε σε μία εταιρεία, την Informed Judgement Partners της οποίας πρόεδρος είναι ο κ. Μαργέλλος. Αντιπρόεδρος στην εν λόγω εταιρεία είναι η κυρία Μιράντα Ξαφά, ενώ μέλος του ΔΣ είναι ο πρώην πρόεδρος της Κόστα Ρίκα, ο οποίος ταυτόχρονα  είναι και μέλος στην ΜΚΟ του κ. Αντρίκου Παπανδρέου, i4cense (Institute for Climate and Energy Security) !

Ποιά είναι όμως η "Informed Judgement Partners"; 

Ποιό είναι το "Ινστιτούτο για το Κλίμα και την Ενεργειακή Ασφάλεια" (i4cense); 

Ποιός ο ρόλος του "Τ.Τ".;

Που σχετίζονται οι Μεγαλοεργολάβοι της "Πράσινης Ανάπτυξης";

Και ποιά η σχέση όλων αυτών; 

Οι ενημερωμένοι και αποφασισμένοι πωλητές "Γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού και Ελληνικών cds"!

Η IJ Partners είναι μία εταιρεία  διαχείρισης επενδύσεων. Ιδρύθηκε το 2009 και εδρεύει στη Γενεύη της Ελβετίας.  Επενδύει κυρίως στη δημόσια αγορά μετοχών.

Η εταιρεία έχει τον απίστευτο τίτλο: Informed Judgement Partners (οι ενημερωμένοι και αποφασισμένοι συνεργάτες σας), που βέβαια ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα αφού ο βαθμός πληροφόρησης της πρέπει να ήταν τεράστιος ώστε να ποντάρει στο επίμαχο CDS, την ώρα που μία πανίσχυρη κυβέρνηση και μάλιστα με το σύνθημα "λεφτά υπάρχουν") είχε διαδεχθεί την παραπαίουσα κυβέρνηση Καραμανλή,  και προφανώς ο φόβος της χρεοκοπίας της χώρας φάνταζε απόμακρος ( παρόλο που την ίδια στιγμή ο νεοεκλεγείς Πρωθυπουργός της Χώρας συνομιλούσε κρυφά με τον επικεφαλή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος - Καν για την "σωτηρία" της χώρας ) . Πρόεδρος της εν λόγω εταιρείας είναι ο κ. Θεόδωρος Μαργέλλος. Αντιπρόεδρος στην εν λόγω εταιρεία είναι η κυρία Μιράντα Ξαφά, ενώ μέλος του ΔΣ είναι ο πρώην πρόεδρος της Κόστα Ρίκα Jose Maria Figueres.

  Tα πρόσωπα κλειδιά της I.J. Partners:

Θεόδωρος Μαργέλλος: ο οποίος στο εξαιρετικά λιτό βιογραφικό του στην ιστοσελίδα του fund αναφέρει «ότι είχε μια άκρως επιτυχημένη καριέρα ως έμπορος προϊόντων και επιχειρηματίας στον τομέα των γεωργικών επιχειρήσεων». Επισημαίνεται ότι επιχειρηματίας με το όνομα Θεόδωρος Μαργέλλος είχε εμπλακεί μαζί με τον  πρώην υπουργό Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Νίκο Αθανασόπουλο  στην υπόθεση του "γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού", το οποίο επιτήδειοι «βάφτιζαν» ελληνικό και προωθούσαν προς πώληση μέσω της κρατικής εταιρείας ITCO σε χώρες της ΕΟΚ  προκειμένου να εισπραχτούν οι κοινοτικές επιδοτήσεις. Η Κομισιόν ανακάλυψε την κομπίνα και παρέπεμψε τη χώρα μας στο Ευρωδικαστήριο, ζητώντας επιστροφές ύψους 400 εκατομμυρίων δραχμών. Στις 7 Δεκεμβρίου 2010 στο γαλλογερμανικό κανάλι Arte, προβλήθηκε ντοκυμαντέρ, του Jean Quatremer, με θέμα την Ελληνική κρίση. Περιλαμβάνει συνεντεύξεις των: Ζαν-Πωλ Γιούνκερ, Ζαν-Πωλ Τρισέ, Όλι Ρεν, Γ. Παπακωνσταντίνου, Κριστίν Λαγκάρντ, Θεόδωρου Μαργέλλου και άλλων.
Δείτε τις δηλώσεις του "κοντινού", όπως αποκαλείται στο ντοκυμαντέρ, στον "πρωθυπουργό" της χώρας μας, επενδυτή κ.  Μαργέλλου: 

Jose Maria Figueres: επιχειρηματίας, πολιτικός και διεθνής εμπειρογνώμονας για την Αειφόρο Ανάπτυξη και την Τεχνολογία. Πρώην πρόεδρος της Κόστα Ρίκα, (1994-1998). Πρώην Διευθύνων Σύμβουλος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ από το οποίο αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω καταγγελιών για χρηματισμό του από την εταιρεία Alcatel. Σύμβουλος στο ίδρυμα i4cense που ιδρυσε ο Ανδρίκος Παπανδρέου, αδερφός του πρωθυπουργού!

Jose Maria Figueres.

Michael Demirel :  Πρώην στέλεχος (Mάρτιος 1995 – Απρίλιος 2001)   της Goldman Sachs (!!!), την εποχή που η κυβέρνηση Σημίτη υπέγραφε τα περιβόητα Swaps με τον κύριο Παπακωνσταντίνου σύμβουλο, για τα οποία η νυν κυβέρνηση δεν έχει δώσει ακόμα τα στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις μηνύσεις. Έχει κατά το παρελθον περάσει και απο την Barclays Wealth (2008 -2010),  την Citibank (2006 –2008), και το  UBS Financial Services industry (2001 – 2006). 

Michael Demirel.

Μιράντα Ξαφά: ξεκίνησε την καριέρα της ως οικονομολόγος στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ουάσινγκτον (1980-90), όπου επικεντρώθηκε στα σταθεροποιητικά προγράμματα στη Λατινική Αμερική. Το 1991-93 ήταν Διευθύντρια του Οικονομικού γραφείου του Πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη, και εν συνεχεία εργάστηκε ως αναλύτρια των διεθνών αγορών στο Λονδίνο και στην Αθήνα. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΝΤ την περίοδο 2004-09, είναι τώρα σύμβουλος επενδύσεων στην IJ Partners με έδρα την Γενεύη. To τελευταίο διάστημα η κα. Ξαφά, αναδεικνύεται σε αιχμή του δόρατος της προσπάθειας για την υποστήριξη της τρόικας μέσα από τις εμφανίσεις της στα τηλεοπτικά κανάλια, την αρθρογραφία της στο τύπο και τις συνεντεύξεις της ως ειδικού.

H Μη Κυβερνητική Οργάνωση του αδερφού του Πρωθυπουργού!!!

Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου, το i4cense είναι ένας μη κυβερνητικός οργανισμός που στόχο έχει την ανάπτυξη όλων των δυνατοτήτων, ώστε να καταστεί δυνατή η προώθηση πρωτοβουλιών για το κλίμα και την ενεργειακή ασφάλεια της Μεσογείου. Το Ινστιτούτο καθοδηγείται από κορυφαίους επιστήμονες ευρείας αναγνώρισης τόσο για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής όσο και για τις ευκαιρίες που προκύπτουν από τη μετάβαση στις λεγόμενες οικονομίες χαμηλού άνθρακα. Με άλλα λόγια, προσπαθεί να παίξει το ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ κυβερνήσεων και πολυεθνικών εταιρειών, με σκοπό την υλοποίηση «πράσινων» επενδυτικών σχεδίων.

Η αποστολή του i4cense είναι να φέρνει κυβερνήσεις, φορείς λήψης αποφάσεων, μη κυβερνητικούς οργανισμούς, επιχειρηματίες και ακαδημαϊκούς σε ουσιαστικό διάλογο με στόχο την ανάπτυξη κοινών πολιτικών και προγραμμάτων. Ο ίδιος ο πρόεδρός του, καθηγητής Ανδρίκος Α. Παπανδρέου, απαντώντας στην «Ελευθεροτυπία» στις 21.3.2010 είχε δηλώσει όσον αφορά τους πόρους του Ινστιτούτου: «Οι δραστηριότητες του i4cense είναι διεθνείς. Η μέχρι τώρα διεθνής συμμετοχή των επιστημόνων και ειδικών στον χώρο καθώς και των συνεργατών είναι εθελοντική. Πέραν της εθελοντικής προσφοράς, οι επιπλέον πόροι καθορίζονται από τον όγκο και το είδος των πρωτοβουλιών που αναλαμβάνει και προκύπτουν από τη συνεργασία με άλλους διεθνείς επιστημονικούς φορείς και οργανισμούς».

Ποιος διοικεί το i4cense;

Ο καθηγητής Ανδρίκος Α. Παπανδρέου ως ιδρυτής και πρόεδρος έχει ασφαλώς τον πρώτο ρόλο, ενώ άμεσοι συνεργάτες του είναι τα επτά μέλη της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου, το i4cense καθοδηγείται από μια Συμβουλευτική Επιτροπή, η οποία αποτελείται από διεθνούς φήμης ακαδημαϊκούς, πολιτικούς και υπεύθυνους λήψης αποφάσεων, ο ρόλος των οποίων είναι να καθοδηγούν το Ινστιτούτο με την παγκόσμια εμπειρία τους και την επιστημονική τους γνώση. Στο ενημερωτικό σημείωμα δεν αναφέρεται, όμως, ότι μέλη της Συμβουλευτικής Επιτροπής είναι επί της ουσίας και μεγαλόσχημοι επιχειρηματίες.

Μια μικρή έρευνα που κάναμε για την «ταυτότητα» των 7 μελών της Συμβουλευτικής Επιτροπής, απέβη εξαιρετικά αποκαλυπτική, γιατί στον «μπαξέ» ανθίζουν όλα τα «λουλούδια».

Οι 7 «κλειδοκράτορες»:

1) Ipek Nur Cem Taha.

Ω, ναι! Είναι η κόρη του πρώην υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας και φίλου του Γιώργου Παπανδρέου Ισμαήλ Τζεμ. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει το ζεϊμπέκικο που είχαν χορέψει ως υπουργοί Εξωτερικών, στο όνομα της ελληνοτουρκικής φιλίας βεβαίως- βεβαίως.

Η κόρη του Τζεμ, ο γάμος της οποίας με τον Ιρακινό επιχειρηματία Shwan Taha έχει μείνει αξέχαστος στο κορυφαίο ξενοδοχείο της γείτονος, το «Τζιραχάν Πάλας», είναι επιχειρηματίας, δημοσιογράφος και δραστήριο μέλος διάφορων μη κυβερνητικών και μη κερδοσκοπικών – ασφαλώς – οργανώσεων. Η Ιπέκ τα τελευταία 5 χρόνια εργάζεται ως παραγωγός και παρουσιάστρια της τηλεοπτικής εκπομπής «Global Leaders» σε συνεργασία με ένα από τα μεγαλύτερα τούρκικα τηλεοπτικά δίκτυα, το NTV. Παράλληλα, από το 2007 και μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του i4cense έχει ιδρύσει και διευθύνει την εταιρεία Melak Investments, η οποία ειδικεύεται στην παροχή στρατηγικών συμβουλών σε επενδυτικούς ομίλους και εταιρείες που επιθυμούν να επενδύσουν στην Τουρκία.

2) Jose Maria Figueres.

Πρόκειται για τον τέως πρόεδρο της Κόστα Ρίκα που είδαμε παραπάνω. Οι οικογένειες Παπανδρέου – Figueres, διατηρούν στενές σχέσεις και σε άλλα επίπεδα, με φόντο την “Πράσινη Ανάπτυξη”. Με την "πράσινη ανάπτυξη" ασχολείται τόσο η αδελφή του Jose Maria Figueres, η κα.Karen Christiana Figueres Olsen όσο και η γυναίκα του κα. Josette Altmann Borbón.

3) Μάρκος Κουναλάκης.

Πολύ γνωστός Ελληνοαμερικάνος δημοσιογράφος και επιχειρηματίας, παντρεμένος με την κόρη του ζάμπλουτου Ελληνοαμερικάνου επιχειρηματία Άγγελου Τσακόπουλου. Η σύζυγος του Μάρκου Κουναλάκη, Ελένη Τσακοπούλου ανέλαβε πριν από λίγο καιρό πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ουγγαρία. Πριν αναλάβει την άκρως σημαντική αυτή θέση από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το ζεύγος Τσακοπούλου - Κουναλάκη διηύθυνε την εταιρεία της οικογένειας AΚΤ Development, που θεωρείται κολοσσός στον τομέα των κατασκευών και του real estate. Ο Μάρκος Κουναλάκης είναι επίσης εκδότης του «Washington Monthly», που θεωρείται από τα πιο έγκυρα πολιτικά περιοδικά των ΗΠΑ.

Τόσο η οικογένεια Τσακοπούλου όσο και η οικογένεια Κουναλάκη διατηρούν άριστες σχέσεις με την οικογένεια Μητσοτάκη. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο Άγγελος Τσακόπουλος δώρισε 2 εκατομμύρια δολάρια στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ για τη δημιουργία της έδρας Ελληνικών Σπουδών «Κωνσταντίνος Μητσοτάκης». Ο πατριάρχης της οικογένειας Κουναλάκη κατάγεται από το ίδιο χωριό της Κρήτης με τον Μητσοτάκη και διατήρησαν επαφή ακόμα και όταν η οικογένεια Κουναλάκη μετανάστευσε στις ΗΠΑ, ενώ η Ελένη Τσακοπούλου σπούδασε μαζί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο Στάνφορντ. Δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι η Ντόρα Μπακογιάννη ως δήμαρχος Αθηναίων έδωσε το κλειδί της πόλης στον πατριάρχη της οικογένειας Άγγελο Τσακόπουλο. Ο ίδιος ο Μάρκος Κουναλάκης δηλώνει ότι διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με την Ντόρα Μπακογιάννη, με την οποία, όπως έχει πει παλιότερα σε συνέντευξή του, έχουν την ίδια αίσθηση του χιούμορ.

4) Σάιμον Ρέντι.

Ο Σάιμον Ρέντι είναι εκτελεστικός διευθυντής της Διεθνούς Πρωτοβουλίας ενάντια στην κλιματική αλλαγή C40 Cities. Πρωτοβουλία στην οποία συμμετέχουν 40 μεγάλες πόλεις του κόσμου, ανάμεσά τους και η Αθήνα, αφού πριν από 2 χρόνια υπέγραψε τη σχετική συμφωνία ο Νικήτας Κακλαμάνης. Η C40 έχει συνάψει συνεργασία με το Ίδρυμα του τέως προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, το Clinton Climate Initiative, με στόχο την ανάπτυξη και υλοποίηση από κοινού έργων και δράσεων με σκοπό τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου. Επισημαίνεται ότι το Clinton Climate Initiative είναι παρακλάδι της κεντρικής ομπρέλας του Ιδρύματος Clinton Global Initiative, στο  φόρουμ του οποίου πριν από λίγο καιρό παρευρέθηκε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αλλά και η Γιάννα Αγγελοπούλου, που διαρρέει ότι «ξηλώθηκε» κανονικά για να ενισχύσει το όραμα του mister president. Σε απλά ελληνικά το Ίδρυμα Κλίντον είναι ένας παγκόσμιος «μεσίτης», αφού η βασική στρατηγική του είναι να οικοδομεί συνεργασίες μεταξύ κυβερνήσεων, μη κυβερνητικών οργανώσεων και επιχειρήσεων για τη μετάδοση τεχνογνωσίας αλλά και την προώθηση προγραμμάτων για αστικές αναπλάσεις με στόχο τη μείωση των εκπομπών του άνθρακα, την ανάπτυξη των ΑΠΕ, τη διαχείριση των αποβλήτων, τις μεταφορές, τη δασική πολιτική και ό,τι άλλο σχετίζεται με τους τομείς της πράσινης ανάπτυξης.

5) Νικ Μάμπεϊ.

Είναι ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της βρετανικής E3G, η οποία εμφανίζεται ως ένας ανεξάρτητος μη κερδοσκοπικός οργανισμός. Διαβάζοντας με μεγαλύτερη προσοχή το προφίλ του οργανισμού, διαπιστώνει κανείς ότι σε άλλο σημείο η E3G εμφανίζεται ως ιδιωτική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, κατοχυρωμένη ως εταιρεία στην Αγγλία και την Ουαλία. Όπως επισημαίνεται, η E3G χρηματοδοτείται από ιδρύματα, κρατικούς φορείς και μη κυβερνητικές οργανώσεις και μέχρι σήμερα έχει λάβει χρηματοδότηση από κρατικούς φορείς και άλλους φορείς της Βρετανίας, όπως το βρετανικό υπουργείο Περιβάλλοντος, Τροφίμων και Αγροτικών Υποθέσεων, το βρετανικό υπουργείο Διεθνούς Ανάπτυξης, το Ίδρυμα Fairbairn Esmee, το ιταλικό υπουργείο Περιβάλλοντος και Επικράτειας, το Ίδρυμα της Shell και την περιβαλλοντική οργάνωση WWF.

6) Τζόζεφ Στάνισλοου.

Ο δρ Τζόζεφ Στάνισλοου είναι ανεξάρτητος σύμβουλος στον τομέα της ενέργειας και της βιώσιμης ανάπτυξης για την πολυεθνική Deloitte LLP. Είναι, επίσης, ιδρυτής της συμβουλευτικής εταιρείας JAStanislaw Group LLC, που ειδικεύεται στη στρατηγική σκέψη και τις επενδύσεις στην ενέργεια και την τεχνολογία, καθώς και συνιδρυτής και πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Cambridge Energy Research Associates (CERA). Ως κορυφαίος παγκοσμίως παράγοντας, με εμπειρία πάνω από 30 χρόνια στον κλάδο της ενέργειας, ο δρ Στάνισλοου συμβουλεύει και σχεδιάζει τη στρατηγική πολιτική των μεγαλύτερων εταιρειών ενέργειας των ΗΠΑ και όχι μόνο.

7) Δημήτρης Ζενγκέλης.

Ο ελληνικής καταγωγής οικονομολόγος Δημήτρης Ζενγκέλης είναι μέλος της βρετανικής ομάδας που διαμόρφωσε την περίφημη έκθεση Στερν για τα οικονομικά του κλίματος, ο οποίος στη συνέχεια ανέλαβε ανώτερος οικονομικός σύμβουλος της εταιρείας κολοσσού Cisco.

Οι «πράσινες» μπίζνες του Τ.Τ.- Ποιά είναι η C&C και ποιός ο Κυριάκος Γριβέας;

«Πράσινες» business ήθελε να κάνει η προηγούμενη, διορισμένη από τη Ν.Δ., διοίκηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και ίδρυσε κοινή εταιρεία, την Post Bank Green Institute Α.Ε., με έναν ιδιώτη (50%-50%). Επέλεξε για συνέταιρο τον Κυριάκο Γριβέα, «μέσω του νομικού προσώπου C&C International», όπως δήλωσε ο ίδιος ο πρώην πρόεδρος της τράπεζας, Αγγ. Φιλιππίδης, χωρίς όμως να το ανακοινώσει ως ώφειλε και χωρίς να απευθύνει πρόσκληση ενδιαφέροντος σε άλλους πιθανούς υποψήφιους (για λόγους διαφάνειας και μόνο, γιατί δεν ήταν υποχρεωμένη εκ του νόμου η διοίκηση να το πράξει). Το συνεταιριλίκι-δώρο έσκασε αρχικά σαν βόμβα στη νέα διοίκηση του Τ.Τ. (μετά τις εκλογές η  κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άλλαξε τη διοίκηση), η οποία όμως γρήγορα διαπίστωσε πως ο συνέταιρος δεν είναι όποιος κι όποιος, αφού είχε κάνει τα δέοντα ανοίγματα στην πράσινη ανάπτυξη. Ο Κ. Γριβέας είχε αναπτύξει συνεργασία με τον Ανδρίκο Παπανδρέου, αδελφό του σημερινού πρωθυπουργού, και τη μη κυβερνητική οργάνωση «Ινστιτούτο για την Κλιματική Αλλαγή και Ενεργειακή Ασφάλεια» (i4cense), στην οποία ιδρυτής και επικεφαλής είναι ο αδελφός του Πρωθυπουργού. Οι δύο τους συνδιοργανώνουν συνέδρια κάθε χρόνο για να προωθήσουν την πράσινη ανάπτυξη στην Ελλάδα.

Τελικά, ο επικεφαλής της νέας διοίκησης του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, Κλ. Παπαδόπουλος, αντικαθιστά τον διευθύνοντα σύμβουλο της Post Bank Green Institute Α.Ε., δηλαδή τον Κ. Γριβέα, και στη θέση του   τοποθετει τον Δ. Ζήση. Μένει, όμως, να αποδειχθεί αν ο Κ. Γριβέας παραμένει ακόμα και σήμερα βασικός μέτοχος, κάτι που η σημερινή διοίκηση του Τ.Τ. αποφεύγει συστηματικώς να διευκρινίσει, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις.

Η ιστορία!

Η ιστορία ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2009, όταν η διοίκηση του Αγγ. Φιλιππίδη, έλαβε απόφαση για την ίδρυση τριών θυγατρικών. Η μία εξ αυτών συστάθηκε άμεσα τον Αύγουστο  και έλαβε την επωνυμία Post Bank Green Institute Α.Ε., για να δραστηριοποιηθεί στον τομέα της πράσινης ανάπτυξης. Το καταστατικό έχει διάφορες δραστηριότητες από παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών, διοργανώσεις συνεδρίων, μέχρι εμπορία ρύπων και επενδύσεις -μέσω θυγατρικών- στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες.

Αυτά δεν έγιναν άμεσα γνωστά, ως όφειλε να κάνει μια εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο, όπως το Τ.Τ. Δεν υπήρξε ιδιαίτερη ανακοίνωση, πράγμα σπάνιο ακόμα και για τον πρώην πρόεδρο, Αγγ. Φιλιππίδη, όταν επί των ημερών του η τράπεζα ανακοίνωνε μέχρι και τη συμμετοχή της σε συνέδρια και εκθέσεις.

Η ίδρυση της νέας εταιρείας γνωστοποιήθηκε στο επενδυτικό κοινό τον Νοέμβριο του 2009, δηλαδή τρεις μήνες μετά τη σύστασή της, όταν το Τ.Τ. ανακοίνωσε τα οικονομικά αποτελέσματα 9μήνου. Το αρχικό μετοχικό κεφάλαιο της νέας εταιρείας ήταν 500.000 ευρώ με τη συμμετοχή του Τ.Τ. να ορίζεται σε 50%.

Αυτά που δεν έχουν ανακοινωθεί μέχρι σήμερα είναι ότι:

* Το υπόλοιπο 50% των μετοχών απέκτησε ένα νομικό πρόσωπο, η εταιρεία C&C International, συμφερόντων του επιχειρηματία Κ. Γριβέα.

* Ο ίδιος επιχειρηματίας ορίστηκε και διευθύνων σύμβουλος με αποκλειστικό δικαίωμα υπογραφής για τα πάντα.

* Ως έδρα της νέας εταιρείας ορίστηκε η Μεταμόρφωση της Αττικής, που αποτελεί έδρα και των άλλων επιχειρήσεων του Κ. Γριβέα.

Οι εκπλήξεις δεν σταματούν εδώ. Στο διοικητικό συμβούλιο του «πράσινου ινστιτούτου» (Green Institute) βρέθηκε ο Εμμανουήλ Κελαϊδάκης, μέλος διοικητικού συμβουλίου της Εγνατίας Οδού Α.Ε. (διορίστηκε από τον τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, Γιώργο Σουφλιά). Ο ίδιος διετέλεσε και μέλος του Ινστιτούτου «Κων. Καραμανλής», καθώς επίσης και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας Εναλλακτική Ενέργεια Α.Ε. (σ.σ.: είναι η εταιρεία που ήρθε στη δημοσιότητα με αφορμή τη μίσθωση οικοπέδου ιδιοκτησίας της οικογένειας του πρώην υπουργού Ευριπίδη Στυλιανίδη για την ανάπτυξη φωτοβολταϊκού πάρκου).

Ο Κυρ. Γριβέας δεν είναι τυχαίος άνθρωπος, αλλά πολυπράγμων και επιτυχημένος επιχειρηματίας.

Είναι ιδιοκτήτης ξενοδοχείων, έχει εταιρεία που διοργανώνει συνέδρια (κυρίως ιατρικού και φαρμακευτικού ενδιαφέροντος), άλλη που κάνει δημόσιες σχέσεις κ.ά. Η εταιρεία του, C&C International, διοργάνωνε και συνεχίζει να διοργανώνει συνέδρια με χορηγό το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (ΤΤ). Συμπτωματικώς ή όχι, το 2009 έλαβε και δύο ομολογιακά δάνεια από το Τ.Τ.

Τα τελευταία χρόνια έχει κάνει άνοιγμα στην «πράσινη» ανάπτυξη.

 Η C&C International συνεργάζεται με τη μη κυβερνητική οργάνωση Διεθνές Ινστιτούτο Κλιματικής Αλλαγής &  Ενεργειακής Ασφάλειας (i4cense), , υπό τον Ανδρίκο Παπανδρέου και διοργανώνουν συνέδρια όπως αυτό του  περασμένου Οκτωμβρίου στην Αθήνα, στο οποίο βασικοί ομιλητές ήταν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο Jose-Maria Figueres, ο Guy Clausse της European Investment Bank, ο Σταύρος Δήμας και η υπουργός Περιβάλλοντος, Τίνα Μπιρμπίλη. 

Παρόμοιο συνέδριο διοργάνωσαν και τον Μάη του 2010  (Mediterranean Sustainable Energy Summit 2010), στο οποίο ομιλητές ήταν  ο νέος πρόεδρος του Τ.Τ., Κλεάνθης Παπαδόπουλος αλλά και ο ο νέος πρόεδρος της Post Bank Green Institute Α.Ε, Δ. Ζήσης, μαζί με τον Ερντογάν, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, και πολλούς άλλους . Πλούσια είναι και η λίστα των χορηγών και lead partners που εξασφάλισε το συνέδριο που διοργανώνεσε ο αδελφός του πρωθυπουργού: Ιδρυμα Ωνάση, όμιλος Μυτιληναίος, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, HSBC, ΟΠΑΠ, ΔΕΠΑ, ΔΕΗ, Siemens, Wind, CCC, ΕΛΠΕ και πολλές άλλες.

Στην ερώτηση «εάν γνωρίζατε τον Κ. Γριβέα πριν τη σύσταση της εταιρείας και γιατί τον επιλέξατε για συνέταιρο;» ο Αγγ. Φιλιππίδης τέως πρόεδρος στο Τ.Τ. απάντησε ότι «είμαι υπέρ της συνεργασίας ιδιωτικού και δημοσίου τομέα» και ότι «ήμασταν (σ.σ.: εννοεί το Τ.Τ.) χορηγοί σε κάποιο συνέδριο». Τονίζει πως «έχει αναπτύξει εμπειρία στη δημιουργία συνεδρίων και μπορεί να χειριστεί περιβαλλοντικά θέματα καθώς έχει διασυνδέσεις στο εξωτερικό, όπως για παράδειγμα οι επαφές με το ίδρυμα Clinton Foundation, που ασχολείται με την πράσινη ανάπτυξη».

Ερωτούμενος ο νέος πρόεδρος του Τ.Τ., Κλεάνθης Παπαδόπουλος, για τη σημερινή μετοχική σύνθεση της Green Institute, εάν γνωρίζει πώς έγινε η επιλογή του κ. Γριβέα, ποια είναι η σημερινή σύνθεση του διοικητικού της συμβουλίου και για το τι   προτίθεται να κάνει με τη συγκεκριμένη εταιρεία, απάντησε ότι «πρόθεση της τράπεζας είναι να έχει συμμετοχή στον τομέα της περιβαλλοντικά βιώσιμης ανάπτυξης, ότι θα αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που θα προκύψουν και ότι σκοπός της Post Bank Green Institute είναι να συγκεντρώσει το καλύτερο επιστημονικό δυναμικό». Ο κ. Παπαδόπουλος δήλωσε επίσης ότι «δεν μας απασχολούν οι πολιτικές προτιμήσεις των στελεχών μας ή των συνεργατών μας αλλά αποκλειστικά και μόνο η δυνατότητά τους να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις του ρόλου τους». Παρέλειψε όμως να αναφερθεί στη μετοχική σύνθεση της εταιρείας Post Bank Green Institute και στα μέλη του διοικητικού της συμβουλίου, λέγοντας μόνο ότι προχώρησε «στην πρόσληψη νέου διευθύνοντος συμβούλου, του Δ. Ζήση».

Κωνσταντίνος Δαβανέλος

Η εξαφάνιση των ΚΡΑΤΩΝ-ΕΘΝΩΝ απ τα "ΚΛΑΜΠ" και τις "ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΘΥΜΩΝ"

 

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Ομοτιμου καθηγητη Διεθνών Σχέσεων και Πολιτικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Howard

Η κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ κατέληξε σ' ένα καθεστώς υπό το οποίο ο κόσμος ένιωθε σχετικά άνετα να ζει, ένα καθεστώς εύθραυστης διπολικότητας που συχνά αποκαλούνταν «ισορροπία τρόμου».

Ωστόσο, ακόμη και σ' εκείνη τη σκοτεινή περίοδο τρεις έννοιες επιβίωσαν της ιδεολογικής μυωπίας: το κράτος-έθνος, η ιερότητα της εθνικής κυριαρχίας και η έννοια των συμμαχιών.

Στην περίοδο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δημιουργήθηκαν συμμαχίες προκειμένου να ενισχυθούν οι δυνατότητες των μικρών κρατών να υπερασπίζονται τα εθνικά τους συμφέροντα, δανειζόμενα προσωρινώς τη δύναμη άλλων, αλλά χωρίς να υποθηκεύουν τη δική τους εθνική κυριαρχία. Υπήρξαν περιπτώσεις όπου κράτη-έθνη επέλεξαν την ομπρέλα της συλλογικής ασφάλειας για να ξεκαθαρίσουν λογαριασμούς τους με ιστορικούς τους εχθρούς ή να κρύψουν το σκοτεινό τους παρελθόν. Η Τουρκία και η Αλβανία είναι δύο χώρες που μπορούμε να πούμε ότι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Οποιοι κι αν ήταν οι λόγοι ένταξης, η μακροβιότητα των συμμαχιών εξαρτιόταν από την ύπαρξη εχθρών και φόβου.

Στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου κυριαρχούσαν δύο πολυεθνικές συμμαχίες, το ΝΑΤΟ και το Συμφώνο της Βαρσοβίας. Καθεμιά είχε την άλλη ως λόγο ύπαρξης, ενώ και οι δύο ισχυρίζονταν ότι εξασφάλιζαν ισότητα στη λήψη αποφάσεων, διαφυλάσσοντας έτσι την κρίσιμη έννοια της συλλογικής ασφάλειας και της εθνικής κυριαρχίας. Οι αποφάσεις του ΝΑΤΟ υποτίθεται ότι λαμβάνονταν μέσω συναίνεσης, ενώ τα μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας επικροτούσαν ομοφώνως τις αποφάσεις που λαμβάνονταν a priori στη Μόσχα.

Ανεξαρτήτως του τρόπου λειτουργίας αυτών των δύο συμμαχιών σε καιρό ειρήνης, η ύπαρξή τους προσδιόριζε μια εποχή κι έκανε τα θεωρητικά μοντέλα να φαίνονται σύνθετα κι εξελιγμένα. 

Εν συνεχεία χρησιμοποιήθηκαν για την περιγραφή των διεθνών υποθέσεων πολλές άλλες έννοιες που σήμαιναν στην ουσία το ίδιο πράγμα. Μερικές από αυτές ήταν η συλλογική ασφάλεια, η διπολικότητα και η ισορροπία δυνάμεων με την ευρεία έννοια.Ομως όλα αυτά τα πομπώδη μοντέλα ανάλυσης αντικαταστάθηκαν από ένα «σύστημα λέσχης» το οποίο ανέδειξε τις παγκόσμιες συντεχνίες στη θέση που παραδοσιακά ανήκε στα κράτη-έθνη. Τα κράτη και οι κυβερνήσεις ενεργούν τώρα ως συντεχνιακές οργανώσεις. Υπό τον μανδύα ενός «νέου συστήματος» το διεθνές δίκαιο παραγνωρίζεται, οι καταστατικοί χάρτες των συμμαχιών παραβιάζονται, οι συνθήκες και οι διεθνείς κανόνες επαναπροσδιορίζονται, με ψευδολογίες που ταιριάζουν σε μεθυσμένους ναύτες, προκειμένου να διευκολύνουν ενέργειες αμφίβολης νομιμότητας.

Είναι προφανές ότι οι κερδοσκόποι έχουν χάσει την υπομονή τους με τις τυπικότητες του διεθνούς δικαίου και συνεχίζουν να πιέζουν τις κυβερνήσεις να τους στρώσουν τον δρόμο προς τη συσσώρευση πλούτου. Σ' αυτόν τον τολμηρό νέο κόσμο, οι συντεχνιακές κλίκες προχωρούν σ' αυτό που ένας κάποιος ανόητος, ονόματι Καρλ Μαρξ, θέλησε αλλά δεν πέτυχε: την ισοπέδωση της εθνικής ταυτότητας.

Σε συναντήσεις που πραγματοποιούνται ετησίως σε απομακρυσμένες περιοχές, μια αυτο-διαιωνιζόμενη κλίκα χαράζει «πολιτικές» για τον υπόλοιπο κόσμο. Νταβός, Μπίντελμπεργκ και Βέιλ (Κολοράντο) παρέχουν ασφαλή φόρα όπου επίδοξοι διανοητές και κυνηγοί του υψηλού κύρους μπορούν να συγχρωτιστούν μακριά από ενοχλητικούς διαδηλωτές.  

Οι κανόνες διαμορφώνονται ad hoc από ένα κλειστό κλαμπ μεγάλων παικτών σε αναζήτηση παρανομίας. Σ' αυτά τα κονκλάβια δεν χρειάζονται πληβείοι. Κατά παρόμοιο τρόπο δημιουργήθηκε η Ομάδα των Εφτά (G7), μια εντελώς «άτυπη οντότητα», χωρίς κανόνες, καταστατικό χάρτη ή δομή. Με άλλα λόγια, ένα «κλαμπ». Αργότερα, και μάλλον απρόθυμα, έγινε G8 με την προσθήκη της Ρωσίας, ο ρόλος της οποίας υποβαθμίστηκε κατά τη μεταμόρφωση της ομάδας σε G20. Η εμβέλεια της G20 επεκτάθηκε πέραν της Ευρώπης αλλά πάντα χωρίς κανόνες, εκτός από το ότι οι νεοφώτιστοι έπρεπε να συνδέσουν το βαγόνι της οικονομίας τους με τους διεθνείς επενδυτές και να συμπεριφέρονται αναλόγως.

Σ' αυτό το περιβάλλον, η στρατιωτική ισχύς, το διεθνές δίκαιο και οι συμμαχίες πρέπει ν' αλλάξουν τους ρόλους τους. Η στρατιωτική δύναμη αποδομεί τα κράτη και δημιουργεί ευκαιρίες για «ανάπτυξη», ενώ το διεθνές δίκαιο και οι συμμαχίες μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.Στην καλύτερη περίπτωση, οι συμμαχίες αναγκάζονταν να αναλάβουν έναν παθητικό ρόλο έναντι αποφάσεων που λαμβάνονταν εκτός του καταστατικού τους χάρτη και οι διεθνείς οργανισμοί δωροδοκούνταν, εξαναγκάζονταν ή εκβιάζονταν για να δώσουν την ευλογία τους στην παρανομία.  

Από τους Βαλκανικούς πολέμους της δεκαετίας του '90 και μετά, οι συναινετικές αποφάσεις στο ΝΑΤΟ έδωσαν τη θέση τους σε «συμμαχίες προθύμων». 

Το δυσλειτουργικό Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ανακηρύχθηκε de facto σε «διεθνή κοινότητα» της οποίας η βούληση μπορούσε να επιβληθεί με έναν από τους δύο τρόπους: με τη μετατροπή του ΝΑΤΟ σε υπηρεσία ενοικίασης ισχύος ή με πλήρη παράκαμψη της Συμμαχίας από τις ad hoc «συμμαχίες των προθύμων». Με την εδραίωση αυτού του σοφίσματος, το ΝΑΤΟ είναι πλέον διαθέσιμο ν' αναλαμβάνει αποστολές «εκτός περιοχής» και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ παρέχει νομιμότητα στην παρανομία.

Το σύστημα των κρατών-εθνών εξαφανίζεται και ο κόσμος οπισθοδρομεί προς την εποχή της μετα-ναπολεονικής Ευρώπης. Οπως τότε έτσι και τώρα, πέντε αυτοκράτορες αποφασίζουν για την τύχη των εθνών και ενίοτε, όταν παρουσιάζεται η ευκαιρία, αλληλομαχαιρώνονται. 

Δυστυχώς η αναζήτησή μας για ένα «χρησιμοποιήσιμο μοντέλο» για την κατανόηση του κόσμου οδηγεί σε ένα προφανές συμπέρασμα: ο κόσμος είναι εκ βουλήσεως και κατασκευής χαοτικός, οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού συμφέροντος έχουν σβηστεί, ο πόλεμος έχει ιδιωτικοποιηθεί και η εποχή της δουλείας της υψηλής τεχνολογίας επιβάλλεται με αδίστακτους ρυθμούς και μέσα. 

 

(από την "Ελευθεροτυπία" μέσω "'Αγρυπνου Φρουρού")

Κάτι σπουδαίο συμβαίνει στο κέντρο του γαλαξία μας!

Κάτι σπουδαίο συμβαίνει στο κέντρο του γαλαξία μας και οι επιστήμονες δεν μπορούν ακόμα να το αποκρυπτογραφήσουν. Αμερικανοί αστρονόμοι εντόπισαν κοντά στο κέντρο του γαλαξία μας δύο τεράστιες, άγνωστης προέλευσης, δομές που μοιάζουν με «ενεργειακές φυσαλίδες» και οι οποίες εκπέμπουν πανίσχυρες ακτίνες-γ. Οι «φυσαλίδες» αυτές περιέχουν ασύλληπτη ενέργεια ισοδύναμη με 100.000 εκρήξεις σούπερ-νόβα. Η ανακάλυψη έγινε αρχικά από τον Νταγκ Φινκμπάινερτου Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν και παρουσιάζεται στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal».

Οι δύο «φυσαλίδες», που φαίνεται να διαθέτουν καλά προσδιορισμένα εξωτερικά περιγράμματα και καλύπτονται πίσω από μια «ομίχλη» ακτινών γάμα, καταλαμβάνουν μια πελώρια έκταση 50.000 ετών φωτός, 25.000 έτη βόρεια του κέντρου του γαλαξία και άλλα 25.000 έτη νότια από αυτό. Μπορεί να εκπέμφθηκαν από μια έκρηξη σωματιδίων από την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα, που εκτιμάται ότι βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας, ή να δημιουργούνται από ένα κύμα γεννήσεων και θανάτων άστρωνστο γαλαξιακό κέντρο.

Το φαινόμενο είναι τόσο εκτεταμένο, που, όπως συνειδητοποίησαν οι αστρονόμοι, καλύπτει περισσότερο από το μισό ουρανό της Γης (από τον αστερισμό της Παρθένου έως αυτόν του Γερανού) και μπορεί να έχει ηλικία εκατομμυρίων ετών.

«Δεν καταλαβαίνουμε πλήρως τη φύση ή την προέλευση τους», δήλωσε ο Φινκμπάινερ, ο οποίος έκανε την ανακάλυψη με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Φέρμι» της NASA, που αποτελεί το πιο ευαίσθητο όργανο που έχει ποτέ εκτοξευθεί στο διάστημαγια την ανίχνευση ακτινών-γ, οι οποίες αποτελούν την υψηλότερης ενέργειας μορφή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στο σύμπαν. Το τηλεσκόπιο, στο οποίο έχουν συμβάλει επιστήμονες από πολλές ευρωπαϊκές χώρες, από το 2008 «χτενίζει» ολόκληρο τον ουρανό κάθε τρεις ώρες και αναμένεται να κάνει κι άλλες σημαντικές ανακαλύψειςστο μέλλον

«Και νομίζαμε ότι ξέραμε πολλά για το δικό μας γαλαξία...», σχολίασε ο αστροφυσικός Ντέηβιντ Σπέργκελ του πανεπιστημίου Πρίνστον, ο οποίος επεσήμανε ότι οι «φυσαλίδες» φαίνεται να είναι μεγάλες όσο ολόκληρος ο γαλαξίας μας και, παρόλα αυτά, δεν είχαν εντοπιστεί μέχρι σήμερα. «Είναι άλλη μια απόδειξη ότι το σύμπαν είναι γεμάτο εκπλήξεις», πρόσθεσε ο επικεφαλής αστροφυσικός της NASA, Γιον Μόρσε.

Μέχρι τώρα τις μυστηριώδεις «φυσαλίδες» έκρυβε η «ομίχλη» που δημιουργείται, όταν σωματίδια που κινούνται σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός αλληλεπιδρούν με το φως και τα διαστρικά αέρια του γαλαξία μας. Όταν ένα ηλεκτρόνιο, που κινείται σχεδόν τόσο γρήγορα όσο και το φως, συγκρούεται με ένα φωτόνιο χαμηλής ενέργειας, η σύγκρουση επιβραδύνει ελαφρά το ηλεκτρόνιο και παράλληλα αυξάνει τρομερά την ενέργεια του φωτονίου στο επίπεδο μιας ακτίνας-γ.

 

ΠΗΓΗ:http://www.apn.gr/news/world-news/kati-spoydaio-symbainei-sto-kentro-toy-galaksia-mas/

Τα παράλληλα σύμπαντα μπορούν να είναι κρυμμένα μέσα στις τέσσερις διαστάσεις

  Το πολυσύμπαν δεν είναι πια ένα θεωρητικό μοντέλο. αποτελεί μια συνέπεια των μοντέλων μας
~Aurelien Barrau, σωματιδιακός φυσικός στο CERN

Οι φυσικοί εξετάζουν με σχολαστικό τρόπο την προέλευση του σύμπαντος στον επιταχυντή LHC του CERN, ελπίζοντας έτσι ότι την επόμενη χρονιά (2012) θα εμφανιστούν οι πρώτες αποδείξεις για την ύπαρξη ιδεών, που κάποτε ήταν επιστημονική φαντασία.  Παρά τις όλο και πιο εξελιγμένες παρατηρήσεις του ουρανού από τον πλανήτη μας, μόνο το 4% του σύμπαντος μας είναι γνωστό – επειδή το υπόλοιπο αποτελείται από την αόρατη σκοτεινή ύλη και την σκοτεινή ενέργεια.

Δισεκατομμύρια σωματίδια, που δημιουργούνται μετά από κάθε σύγκρουση στον LHC, εντοπίζονται σε τέσσερις ανιχνευτές στο CERN – και στη συνέχεια τα συνεργαζόμενα εργαστήρια σε όλο τον κόσμο – προσπαθούν να διαπιστώσουν πότε και πώς δημιουργήθηκαν αλλά και τι φτιάχνουν στη συνέχεια.

Οι θεωρητικοί του CERN λένε πως αυτή η μελέτη θα μπορούσε να τους δώσει σαφή δείγματα των διαστάσεων στον κόσμο, πέρα ​​από τις γνωστές  (μήκος, πλάτος, βάθος και χρόνος), γιατί σε τόσο υψηλές ενέργειες τα σωματίδια θα μπορούσαν να τα δούμε να εξαφανίζονται – πιθανώς σε αυτές τις διαστάσεις – και στη συνέχεια να έρχονται πίσω στις κλασικές αυτές τέσσερις διαστάσεις.

Παράλληλα σύμπαντα

Τα παράλληλα σύμπαντα θα μπορούσαν, επίσης, να κρύβονται μέσα σε αυτές τις διαστάσεις, αλλά εκεί που το φως δεν μπορεί να διαδοθεί – γεγονός που θα καθιστούσε σχεδόν αδύνατο την εξερεύνηση τους.

Δεδομένου ότι ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) θα αρχίσει να λειτουργεί σε ολοένα και πιο υψηλές ενέργειες την τρέχουσα χρονιά, οι φυσικοί μιλούν όλο και περισσότερο για μια «Νέα Φυσική» στον ορίζοντα, που θα μπορούσε να αλλάξει εντελώς τις σύγχρονες απόψεις για το πως λειτουργεί το σύμπαν.

Αρκετοί από τους κορυφαίους κοσμολόγους του κόσμου πιστεύουν ότι είμαστε όχι στο μοναδικό, αλλά σε ένα από τα πολλά σύμπαντα. Μέχρι στιγμής, όπως γνωρίζουμε, δεν υπάρχει καμία απόδειξη για το ότι υφίστανται και άλλα σύμπαντα εκεί έξω. Ορισμένες παραλλαγές αυτής της θεωρίας δείχνουν ότι υπάρχει τουλάχιστον ένα άλλο σύμπαν πολύ κοντά στο δικό μας, που χωρίζονται ίσως από μια μεμβράνη πάχους μόλις ενός χιλιοστού, μια θεωρία που αν αληθεύει, θα μπορούσε να εντοπιστεί από κάποια ενέργεια ή δυνάμεις σαν την βαρύτητα που να διαρρέει ανάμεσα στα δύο σύμπαντα.

Στην πραγματικότητα, όπως προβλέπεται από τους θεωρητικούς των βρανών, αυτή η «διαρροή» θα μπορούσε να είναι υπεύθυνη για την παραγωγή της σκοτεινής ενέργειας από ένα άλλο παράλληλο σύμπαν, που η επίδραση του γίνεται αισθητή στο δικό μας, μέσω της βαρυτικής έλξης του.

Δεν είναι επιστημονική φαντασία οι πολλαπλοί κόσμοι του Everett

Αν και δεν έχει αποδειχθεί τίποτα ακόμα, πολλοί σοβαροί επιστήμονες λένε τώρα ότι υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι οι παράλληλες διαστάσεις θα μπορούσαν κάλλιστα να μην είναι στη φαντασία μας, αλλά πραγματικότητα.

"Η ιδέα των πολλαπλών κόσμων είναι κάτι περισσότερο από μια φανταστική εφεύρεση – αναδύεται φυσικά μέσα σε αρκετές επιστημονικές θεωρίες και αξίζει να ληφθεί σοβαρά υπόψη», δήλωσε ο Aurelien Barrau, ένας Γάλλος φυσικός σωματιδίων στο CERN.

Υπάρχει δε μια ποικιλία από ανταγωνιστικές θεωρίες, που βασίζονται στην ιδέα των παράλληλων κόσμων, αλλά η πιο βασική ιδέα είναι ότι εάν το σύμπαν είναι άπειρο, τότε όλα όσα θα μπορούσαν ενδεχομένως να συμβούν έχουν συμβεί, ή συμβαίνουν, ή πρόκειται να συμβούν.

Σύμφωνα με την κβαντομηχανική, τίποτα στο υποατομικό επίπεδο δεν μπορεί πραγματικά να λεχθεί ότι υπάρχει, μέχρις ότου διαπιστωθεί. Μέχρι τότε, τα σωματίδια καταλαμβάνουν αβέβαιες καταστάσεις "υπέρθεσης", στις οποίες μπορούν να έχουν ταυτόχρονα ένα "πάνω" και ένα "κάτω" σπιν, ή φαίνεται να είναι σε διαφορετικά μέρη ταυτόχρονα. Η απλή πράξη της παρατήρησης τους, κατά κάποιο τρόπο φαίνεται να "καθηλώνει" μια ιδιαίτερη κατάσταση της πραγματικότητας. Οι φυσικοί δεν έχουν ακόμα μια τέλεια επεξήγηση για το πώς συμβαίνει αυτό, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι το φαινόμενα αυτά συμβαίνουν παρότι είναι παράδοξα.

Τα απαρατήρητα σωματίδια περιγράφονται από τις "κυματοσυναρτήσεις” που αντιπροσωπεύουν ένα σύνολο από πολλαπλές «πιθανές» καταστάσεις. Όταν ένας παρατηρητής κάνει μια μέτρηση, τότε το σωματίδιο βρίσκονται σε μία από αυτές τις πολλαπλές επιλογές (κατάστασης), οι οποίες κατά κάποιο τρόπο μπορούν να εξηγηθούν με την θεωρία του πολλαπλού σύμπαντος.

Η ύπαρξη ενός τέτοιου παράλληλου σύμπαντος "δεν υποθέτει ακόμη μια περίεργη σύγχρονη φυσική, γιατί απλώς ο χώρος είναι άπειρος και μάλλον ομοιόμορφα γεμάτος με ύλη, όπως προκύπτει από τις πρόσφατες αστρονομικές παρατηρήσεις," συμπεραίνει ο Max Tegmark, ένας κοσμολόγος στο ΜΙΤ, σε μια μελέτη για τους παράλληλους  κόσμους, που δημοσιεύθηκε από το Πανεπιστήμιο του Cambridge.

Ο μαθηματικός Hugh Everett σε μια δημοσιευμένη του μελέτη-ορόσημο το 1957, ενώ ακόμα ήταν μεταπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, έδειξε πώς η κβαντική θεωρία προβλέπει ότι μία απλή κλασική πραγματικότητα σταδιακά θα διαχωριστεί σε δύο ξεχωριστές, αλλά ταυτόχρονα υπάρχουσες πραγματικότητες.

"Αυτός είναι απλά ένας τρόπος να εμπιστευτούμε  απόλυτα τις θεμελιώδεις εξισώσεις της κβαντομηχανικής," λέει ο Barrau. «Οι κόσμοι δεν είναι χωρισμένοι στον χώρο, αλλά υπάρχουν ως είδη “παράλληλων συμπάντων”.

Εν μέρει επειδή η ιδέα αυτή είναι τόσο παράξενη, είναι απορριπτέα ως επιστημονική φαντασία από πολλούς κριτικούς. Όμως υπάρχουν και πολλοί αξιόπιστοι υποστηρικτές της θεωρίας αυτής – μια ομάδα που κερδίζει συνεχώς νέους οπαδούς, καθώς η νέα έρευνα μας αποκαλύπτει νέα στοιχεία. Κάποια έρευνα στην Οξφόρδη – για πρώτη φορά – πρόσφατα βρήκε μια μαθηματική απάντηση που σαρώνει μία από τις βασικές αντιρρήσεις ως προς την αμφιλεγόμενη αυτή ιδέα.

Η έρευνά δείχνει ότι ο Everett ήταν πράγματι στον σωστό δρόμο, όταν μας έδωσε την πολύ παράξενη θεωρία του. Η ομάδα της Οξφόρδης, με επικεφαλής τον Δρ David Deutsch, έδειξε μαθηματικά ότι το πολυσύμπαν (που μοιάζει σαν ένα θάμνο που διακλαδίζεται), που δημιουργήθηκε από το αρχικό Σύμπαν αφού διαιρέθηκε σε παράλληλες εκδοχές του εαυτού του, μπορεί να εξηγήσει την πιθανολογική φύση των κβαντικών αποτελεσμάτων.

Αυτή η εργασία έχει μια άλλη παράξενη επίπτωση. Η ιδέα των παράλληλων κόσμων προφανώς θα συμβαδίσει με μία κατηγορία-κλειδί για το ταξίδι στο χρόνο. Επειδή από το 1949 ο μεγάλος επιστήμων της λογικής Kurt Godel το απέρριπτε, πολλοί επιφανείς φυσικοί τάχθηκαν κατά του ταξιδιού στο χρόνο, διότι υπονομεύει τις ιδέες της αιτίας και του αποτελέσματος. Ένα παράδειγμα είναι το περίφημο "παράδοξο του παππού", όταν ένας ταξιδιώτης πηγαίνει πίσω στο χρόνο για να σκοτώσει τον παππού του, κι έτσι αυτός ποτέ δεν θα μπορούσε να γεννηθεί.

Τα μαθηματικά ενισχύουν τον ισχυρισμό του Deutsch ότι η κβαντική θεωρία δεν απαγορεύει το ταξίδι στο χρόνο. "Απλώς κάνεις μια παράκαμψη, και πηγαίνεις σε ένα άλλο σύμπαν", λέει. Αλλά παραδέχεται ότι θα υπάρξει πολλή δουλειά ώστε να μπορέσουμε να χειραγωγήσουμε τον χωροχρόνο με έναν τρόπο, που να κάνει τα “άλματα” δυνατά. Ενώ μπορεί να ακούγεται ευφάνταστο, ο Deutsch λέει  ότι η επιστημονική έρευνα συνεχώς κάνει τη θεωρία πιο πιστευτή.

«Πολλοί συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας υποστήριξαν ότι τα παράδοξα ταξίδια στο χρόνο θα λυθούν με τους παράλληλους κόσμους, αλλά στη δουλειά μου, το συμπέρασμα αυτό συνάγεται από την ίδια την κβαντική θεωρία."

Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ της φυσικής και μεταφυσικής δεν καθορίζεται από το αν μια οντότητα μπορεί να παρατηρηθεί, αλλά αν είναι ελέγξιμη, επιμένει ο Tegmark.

Ο ίδιος επισημαίνει ότι φαινόμενα όπως είναι οι μαύρες τρύπες, ο καμπύλος χώρος, η επιβράδυνση του χρόνου σε υψηλές ταχύτητες, ακόμα και μία στρογγυλή Γη, που όλοι στο παρελθόν την απέρριπταν ως επιστημονική αίρεση προτού αποδειχθεί μέσω πειραματισμών, υπάρχουν ακόμη και αν ορισμένα δεν τα κατανοούμε δια της παρατήρησης. Είναι πιθανό, συμπεραίνει ο Tegmark ότι τα μοντέλα του πολυσύμπαντος που βασίζονται στη σύγχρονη φυσική τελικά θα ελεγχθούν εμπειρικά.

Πηγή: Daily Galaxy

Βρέθηκε ένας χαμένος κρίκος στην ιστορία του σύμπαντος

Βρέθηκε ένας χαμένος κρίκος στην ιστορία του σύμπαντος

Μια μελέτη από ένα πολύ μακρινό κβάζαρ δίνει επιτέλους τη δυνατότητα στους αστρονόμους να ψάξουν προσεκτικά στους λεγόμενους «Σκοτεινούς Αιώνες» του Σύμπαντος, μια εποχή λίγο μετά το Big Bang, όταν όμως το φως ήταν λιγοστό.

Το γεγονός ότι εκείνο το φως δεν παραγόταν σε μεγάλες ποσότητες σημαίνει ότι δεν υπάρχουν υπολείμματα της τότε ακτινοβολίας στα τηλεσκόπιά μας για να την αναλύσουμε. Ως εκ τούτου, για δεκαετίες, οι αστρονόμοι έμεναν στο σκοτάδι σχετικά με το τι γινόταν μεταξύ 13,75 δισεκατομμύρια χρόνια πριν και τη στιγμή που εμφανίστηκαν τα πρώτα αστέρια στον Κόσμο.

Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, αυτό συνέβη περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια αργότερα. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, δεν υπήρχε κυριολεκτικά καμιά πηγή φωτός στο Σύμπαν, καθώς οτιδήποτε ήταν ακόμα μια ενιαία μάζα θερμού αερίου.

Όμως οι επιστήμονες μπορούν να ψάξουν πίσω στον χρόνο, αναλύοντας το φως που εκπέμπεται από τα κβάζαρ, τους εξαιρετικά φωτεινούς πυρήνες των πολύ απόμακρων, ενεργών γαλαξιών. Οι δομές αυτές περιέχουν στα κέντρα τους πάντα τεράστιες μαύρες τρύπες.

Οι αστρονόμοι στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ χρησιμοποίησαν τα δεδομένα που έχουν καταγραφεί στο φως από ένα κβάζαρ, για να αποκτήσουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους Σκοτεινούς Αιώνες. Επίσης, μπόρεσαν να αναλύσουν το φως που εκπέμπεται από τη βίαιη έκρηξη – σουπερνόβα – που συνόδευσε το θάνατο ενός πολύ παλαιού άστρου μεγάλης μάζας.

Το αντικείμενο εκείνο είχε σχεδόν 25 φορές μεγαλύτερη μάζα από όσο ο ήλιος, λέει ο Max Pettini του ίδιου Πανεπιστημίου. Οι διαδρομές του αερίου που άφησε πίσω της η έκρηξη του σουπερνόβα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ψάξουμε βαθιά μέσα στην ιστορία του Κόσμου.

“Το φως που εκπέμπεται από ένα κβάζαρ μας δίνει ένα πλαίσιο βάσει του οποίου κάθε νέφος αερίου, που βρίσκεται στην πορεία του φωτός μπορεί να μετρηθεί," λέει ο Max Pettini .

“Ανακαλύψαμε λοιπόν μικροσκοπικά ποσά των στοιχείων που περιέχονται στο νέφος (που προέρχεται από την υπερκαινοφανή έκρηξη),  σε αναλογίες που είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που συναντάμε σήμερα στα αστέρια,” εξηγεί ο Pettini.

«Το σημαντικότερο είναι ότι ο λόγος της μάζας του άνθρακα προς το σίδηρο είναι 35 φορές μεγαλύτερος από ό,τι μετριέται σήμερα στον ήλιο μας. Η σύνθεση αυτή μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι το αέριο που απελευθερώθηκε από ένα αστέρι με 25-πλάσια μάζα από τον Ήλιο, αρχικά αποτελείται μόνο από υδρογόνο και ήλιο”, προσθέτει.

"Στην πραγματικότητα, αυτό το φως είναι ένα ‘απολίθωμα’, που μας δίνει ένα χαμένο κρίκο που μας έλειπε από τις απαρχές του Σύμπαντος", προσθέτει ο ερευνητής.

Σε συνεργασία με αστρονόμους από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech), ο Max Pettini κατάφερε να χρησιμοποιήσει το φως που εκπέμπεται από το μακρινό κβάζαρ για να βρει τις ιδιότητες του αερίου που απέμεινε από την έκρηξη του σουπερνόβα.

Τα νέφη αερίου που βρίσκονται μεταξύ της Γης και εκείνου του αρχαίου κβάζαρ, που βασικά φωτίζονταν (έστω και ελάχιστα), έδωσαν στην ερευνητική ομάδα ένα εξαιρετικό μέσο για τη διεξαγωγή της έρευνας.

Πηγή: Daily Galaxy
Ο Κοσμικός Μεσαίωνας ονομάστηκε έτσι από τον Martin Rees

Μέχρι την εποχή των 380.000 χρόνων μετά το Big Bang (σύμφωνα με τις έρευνες του WMAP), η θερμοκρασία του σύμπαντος παρέμενε αρκετά υψηλή, ώστε να κρατά τα άτομα ιοντισμένα. Μέχρι τότε σε αυτή τη θάλασσα του κοσμικού πλάσματος, τα φωτόνια δεν είχαν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν μακριά. Συνεχώς η ακτινοβολία αντιδρούσε με τα ελεύθερα ηλεκτρόνια και τα ιόντα και η ζωή τους ήταν μια συνεχής απορρόφηση, σκέδαση και επανεκπομπή.

Μετά από την εποχή αυτή η θερμοκρασία είχε πέσει γύρω στους 10⁴ βαθμούς Κέλβιν και η μέση ενέργεια γύρω στο 1 eV, κάτω από το δυναμικό ιονισμού των ατόμων. Βρήκαν λοιπόν την ευκαιρία και δημιουργήθηκαν ουδέτερα άτομα υδρογόνου και ηλίου.

Τα φωτόνια δεν εμποδίζονταν πια από τις συχνές αλληλεπιδράσεις με την ύλη (συζεύχθηκαν με φορτισμένα σωματίδια), και το σύμπαν, που μέχρι τότε ήταν αδιαφανές στα φωτόνια, έγινε διαφανές. Δηλαδή, μέχρι τότε δεν είχε τη δυνατότητα να διαφύγει – να διαχωριστεί – από την ύλη με αποτέλεσμα να μην μπορεί να μεταφέρει σε μας σήμερα τι συνέβαινε εκείνη την εποχή στο Σύμπαν (Κοσμικός Μεσαίωνας).

Η επικρατούσα μορφή ενέργειας μετά απ’ αυτό ήταν η μάζα (που περιείχε και σκοτεινή ύλη, η φύση της οποίας δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί), ενώ στην προηγούμενη φάση ήταν η ακτινοβολία.

Όταν το σύμπαν ψύχθηκε ακόμα πιο πολύ, τότε τα ηλεκτρόνια ενώνονται μόνιμα με τους πυρήνες κι έτσι σχηματίζονται ουδέτερα άτομα. Το κοσμικό πλάσμα γίνεται ένα νέφος αερίων, κυρίως υδρογόνου και ηλίου, μέσα στο οποίο η ακτινοβολία – τα φωτόνια – μπορεί να ταξιδέψει ελεύθερα. Η ύλη δηλαδή διαχωρίζεται από την ακτινοβολία ή όπως λέμε τα φωτόνια υφίστανται την τελευταία τους σκέδαση. Έτσι το σύμπαν πέρασε από την κυριαρχία της ακτινοβολίας στην κυριαρχία της ύλης.

Αυτό σημαίνει ότι η συνεισφορά της ακτινοβολίας στην ολική ενέργεια του σύμπαντος μειώθηκε και αυξήθηκε η ενέργεια της ύλης.

Συγχρόνως δε φάνηκε και το πρώτο φως των άστρων και των γαλαξιών στο σκοτεινό μέχρι τότε Σύμπαν. Γιατί το σύμπαν έγινε 380.000 χρόνια μετά το Big Bang διαφανές στην ακτινοβολία, άρα μπορούν τα φωτόνια να μεταφέρουν πληροφορίες από το τότε σύμπαν σε μας σήμερα με τη μορφή της Κοσμικής Ακτινοβολίας Υποβάθρου (Κοσμική Αναγέννηση). 

από physics4u